Düğün gecesi, kayınvalidem “sarhoş” olduğu için yatağımı ona vermek zorunda kaldım; ertesi sabah çarşafta beni konuşamaz hale getiren bir şey buldum… Düğün gecesi, misafirleri ağırlamakla geçen uzun bir günün ardından bitkin düşmüştüm, bu yüzden kocama sarılıp deliksiz bir uyku çekmek umuduyla odama çekildim.

Ancak makyajımı çıkarır çıkarmaz kapı açıldı: “Annem çok sarhoş, biraz uzanmasına izin ver, aşağısı çok gürültülü.” Kontrolcü ve sertliğiyle bilinen kayınvalidem, nefesi alkol kokan, gömleği dekolteli ve yüzü kıpkırmızı bir halde, yastığa sarılarak sendeleyerek içeri girdi.

Onu oturma odasına götürmek üzereydim ama kocam beni durdurdu: “Annem burada yatsın, sadece bir gece. Tek gece. Düğün gecesi.”

Yastığı alıp kanepeye taşıdım, tepki vermeye cesaret edemedim çünkü “yeni eş zaten kaba” olarak damgalanmaktan korkuyordum.

Bütün gece dönüp durdum, uyuyamadım. Üst katta birinin gölgesi bir ileri bir geri yürüdü, tahta gıcırtısı, sonra sessizlik. Sonunda uykuya daldığımda neredeyse sabah olmuştu.

Uyandığımda saat neredeyse 6’ydı. Kocamı uyandırıp aşağı inip anne tarafından akrabalarımı selamlamak niyetiyle yukarı çıktım. Kapıyı yavaşça ittim… ve donakaldım. Kocam sırtı dönük yatıyordu. Kayınvalidem de onun, çok yakınında yatıyordu. Onu uyandırmak niyetiyle yaklaştım. Ama gözlerim çarşafı üzerinde ki garip şeye takıldı. Bembeyaz çarşafın üzerinde… bir şey vardı Devamını Okumak İçin. Ayrıntılar diğer sayfada haberimiz detayındadır..HABERİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN FOTOĞRAF ÜZERİNDEN DİĞER SAYFAYA GEÇİŞ YAPINIZ.